Paniekaanvallen

Paniek staat in het woordenboek omschreven als plotselinge grote schrik of angst voor een gevaar. Paniek is dus angst die in korte tijd de kop opsteekt. Het is dus eigenlijk een teken van een goed functionerend alert brein. Ons brein is gefocust op het detecteren van concreet gevaar. Bij het waarnemen van concreet gevaar gaat je hart sneller kloppen en krijgen bepaalde delen van het lichaam een verhoogde bloedtoevoer, waardoor je lichaam wordt klaargemaakt om te vechten of te vluchten.  Zo denk je bijvoorbeeld de eerste keer dat je een tijger ziet zonder voorkennis: ‘Oh, wat een lief knuffeldier!’, maar al gauw kom je erachter dat het helemaal geen lief knuffeldier is, maar dat het een levensgevaarlijk roofdier is dat jou wil opeten. Dus ga je heel hard rennen. Je kijkt niet achterom, je vlucht gewoon.

Bij een paniekaanval komen plotseling deze lichamelijke sensaties op, zonder dat er concreet gevaar of een duidelijke aanleiding aanwezig is. Een paniekaanval kan ontstaan door flauwvallen, plotseling erg ziek worden, drugsgebruik (bad trip) of een traumatische ervaring. Het ontstaat dus meestal doordat je iets vervelends hebt meegemaakt. Vervolgens wordt je oplettendheid automatisch verhoogt en geef je extra betekenis aan dingen die je lichamelijk voelt. Na de eerste paniekaanval ontwikkel je angst voor de angst. Je wordt als het ware bang voor gevoelens en zo ga je bij voorbaat heel veel adrenaline aanmaken, zweten en zuurstof naar je hersenen pompen. Ondanks dat je rationeel wellicht weet dat je niet doodgaat van een paniekaanval, slaat je emotioneel brein op hol. Tijdens een paniekaanval is het net alsof we heel hard rennen voor een denkbeeldige gevaarlijke tijger maar dan stoppen en weer teruglopen om te kijken of de tijger er nog wel is. En ja hoor hij is er nog, dan schrikken we nog erger, rennen en vluchten weer om vervolgens weer zachtjes terug te lopen om te kijken of die er nog is.

Algemeen patroon van een paniekaanval

Op die manier houden we de paniekaanval in stand maar eigenlijk is een paniekaanval heel hard werken voor je lichaam, een soort fysieke topprestatie en dat kan je lichaam dus ook niet heel erg lang volhouden. Een paniekaanval duurt meestal maximaal tien minuten dan is je lichaam uitgeput.

Eigenlijk bestaat een paniekaanval uit gevoelens die gevoeld willen worden. Emoties die eruit willen maar dat lijkt dan net een te zware of moeilijke stap om je daaraan over te geven. Om een paniekaanval in stand te houden loop je een bepaald patroon door. Dit patroon kun je op verschillende manieren doorbreken. Je kunt proberen om de stroom aan emoties gewoon even toe te laten met de wetenschap dat het echt maximaal tien minuten duurt. Heb je al heel vaak een paniekaanval gehad dan kan het ook gebeuren dat die gaat clusteren. Dat betekent dat de paniekaanval komt, even duurt (max tien minuten dus) wegebt maar dan zo maar weer de kop op steekt en dat kan zo een hele dag of nacht doorgaan. Dat is natuurlijk echt uitputtend en dat is ook best lastig om er in je eentje grip op te krijgen.
Soms gaan mensen dan naar de huisarts en die kan je doorverwijzen naar een psycholoog, of je krijgt oefeningen mee of je leert in een zakje te ademen omdat je wellicht ook aan het hyperventileren bent of medicatie maar ik vind persoonlijk het meest effectief om met NLP-technieken de paniekaanvallen te doorbreken, te lijf te gaan, te veranderen en op te lossen.

Binnen NLP werken we aan de hand van de vijf zintuigen.
In het geval van een paniekaanval is het een goed plan om te luisteren naar alle gedachten die je op zo een moment hebt, welke beelden zie je en wat voel je?
Ons brein is een soort sportverslaggever die de hele dag commentaar geeft op alles om ons heen. Wat die sportverslaggever allemaal tegen je zegt en op welke toon kun je beïnvloeden.
Je kunt bijvoorbeeld op een moederlijke en warme toon tegen jezelf zeggen: dit zijn gewoon gevoelen die gevoeld willen worden, ik kan dat aan want ik blijf rustig en kalm want ik ben veilig.
Ook kun je paniekaanvallen meer aan gaan als excitement. Zeg tegen je emotionele brein dat alles oké is. Zie bang zijn voor gevoelens als net zo belachelijk als bang zijn voor lucht. Gevoelens zijn namelijk net zomin grijpbaar en concreet als lucht. En bovenal is het toch wel heel handig om controle over ongewenste gevoelens en gedachten bij jezelf te krijgen en achter je triggers te komen zodat je die kunt ombuigen. Eigenlijk dus juist helemaal in die paniekaanval duiken.

Daar help ik je uiteraard graag bij! Je kunt hier een afspraak maken voor een geheel vrijblijvend intakegesprek.